Geschreven op 19 januari 2009
Het moest nou toch een keer gebeuren... Thomaz was net een ragebol en zijn haren stonden alle kanten op. Thomaz raakt al helemaal in paniek als ik het woord kapper alleen al maar noem... Nou ja, naar de kapper ga ik niet meer. Ik heb al een keer gigantisch voor schut gestaan met een krijsende peuter die heel de zaak op z'n kop zette omdat de desbetreffende kapster de tondeuse alleen al maar aanzette. Daarbij kostte het een hoop geld en zo'n tondeuse hebben mijn ouders ook dus ik ga voortaan gewoon naar mijn ouders. En daar kan meneer ook naar hartenlust gillen.
Gisteren gingen we naar mijn ouders en toen mijn moeder de tondeuse tevoorschijn haalde, werd Thomaz met de minuut stiller. Hij zat heel rustig op de bank en zijn blik was gericht op de tondeuse die op tafel lag. Normaal is hij dus hij dus echt niet zo rustig… Hij heeft namelijk zoveel energie dat het lijkt alsof hij elke morgen standaard 6 blikken Red Bull naar binnen werkt… Toen ik Thomaz optilde om hem in de kinderstoel te zetten, begon het drama. ‘Neeheeeee mamaaaa ik wiiihilll nie!!!!’ krijsen…krijsen…krijsen!!!! Ik hield hem vast en mijn moeder zette de tondeuse in zijn haren... Maar het resultaat mag er zijn. Hij heeft nu weer een mooi kort koppie met een klein ondeugend kuifje. Zodra mijn moeder klaar was, was hij ook meteen weer zijn energievolle zelf. Foto’s volgen nog aangezien de batterij van mijn fototoestel leeg is en ik de lader ergens moet opgraven… Ik weet bij god niet meer waar ik dat ding gelaten heb.
Ik weet trouwens niet wat dat is met haren… Haren wassen is hier ook al zo’n drama. Als ik de kinderen in bad heb zitten en ik moet haren wassen dan denken ze op het einde van de straat nog dat ik een tweevoudige moord aan het plegen ben, zo hard gaan ze tekeer. Ik doe het altijd maar zo snel mogelijk want dan hebben we die strijd tenminste gehad. Maar goed, dit zal ook ooit wel een keer over gaan denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten