Wat was ik blij toen de jongste naar school ging. Ik had de illusie dat ik dan meer tijd voor mezelf zou krijgen. Theoretisch gezien is dat ook zo, maar in de praktijk kan dat best wel eens tegenvallen...
Ze gaan vijf dagen per week naar school, maar daar kan je al twee middagen vanaf trekken want op woensdagmiddag en vrijdagmiddag zijn ze vrij. Daarbij heb ik het idee dat de leerkrachten van tegenwoordig niks meer leren op de Pabo want ze hebben elke maand wel een studiedag. Nou komt het in die zin wel goed uit dat ik niet werk want dan hoef ik geen opvang te regelen voor de dagen dat de kinderen vrij zijn. Opvang regelen kost ook weer tijd.
Dan heb ik het nog niet over het wegbrengen en ophalen gehad... Ik ben eens uit gaan rekenen hoeveel tijd dat per dag kost. Ik ben geen ochtendmens, nooit geweest ook. Zodra je kinderen krijgt ben je wel verplicht om een ochtendmens te worden en zodra kinderen een beetje beginnen te begrijpen wat uitslapen betekent, hebben ze de leerplichtige leeftijd bereikt en moeten ze dus netjes om half negen op school zijn. Dat betekent dus een knap staaltje timemanagement op de vroege ochtend: wassen, aankleden, brood smeren, zorgen dat dat brood ook in de daarvoor bestemde mondjes terecht komt..., fruit schillen, intussen zorgen dat ze elkaar de hersenen niet inslaan en ga zo maar verder. Daar staat tegenover dat het wegbrengen weer zo gebeurd is. Wij wonen op loopafstand van school, dat scheelt. Ben je thuis, dan kun je de chaos gaan opruimen die je kinderen 's ochtends in een krap uur gecreëerd hebben. Eer je daarmee klaar bent, heb je misschien nog een klein uurtje de tijd om je lichaam op relaxmodus te zetten want om twaalf uur moet je weer op school zijn om jouw kroost weer op te halen om ze thuis te voorzien van een boterham. Dat je om twaalf uur op school moet zijn, wil nog niet zeggen dat je kinderen dan ook daadwerkelijk om twaalf uur uit de klas komen. Er wordt nou niet echt rekening gehouden met het feit dat ze een uur later weer gevoed en wel in de klas moeten zitten. In de praktijk komt het er meestal op neer dat je blij mag zijn dat je om half één thuis bent, snel moet gaan eten om ze vervolgens gelijk weer op school af te leveren. Komt het toch weer neer op dat staaltje timemanagement... Veel rust heb je 's middags niet want twee uur later moet je alweer bij de schoolpoort staan. Schoolpoorten in mijn geval want ik heb uiteraard één kind dat via de kleuterspeelplaats naar buiten komt en de andere via de grote speelplaats. Ik heb helaas nog steeds geen oplossing gevonden hoe ik mezelf in tweeën kan splitsen... Om drie uur uit school komen betekent in de praktijk dat je blij mag zijn dat ze om kwart over drie voor je neus staan, en dan heeft de oudste ook nog eens klassenbeurt dus die kan je om half vier nog eens uit de klas gaan plukken terwijl de jongste inmiddels staat te jengelen omdat er juist op die dag niemand met haar kon afspreken. Dat is ook leuk, zodra kinderen oud genoeg zijn om naar school te gaan, willen ze ineens elke dag afspreken... Daarna is het alweer bijna tijd voor het avondeten.
Sinds dit schooljaar zijn ze op school erachter gekomen dat er ook nog zoiets handigs als e-mail bestaat. Sinds die tijd word ik bestookt met mailtjes variërend van nieuwbrieven tot de verzoeken tot de meest rare voorwerpen die de kinderen mee naar school moeten nemen. Toppunt was of ze één te kleine maar niet kapotte regenlaars mee naar school konden nemen. Ze vragen uiteraard ook minimaal een paar keer per week of er mensen mee willen helpen op school. Zo krijg je op een dag weleens vier mailtjes binnen. Zo blijf je bezig.
Nee, wat dat betreft ben ik blij dat de kinderen vanaf morgen twee weken kerstvakantie hebben. Eindelijk rust...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten