woensdag 19 december 2012

Teletubbieleed

Geschreven op 2 maart 2009

Ze zijn zóóó’schattig! Wat zijn ze lief zeg! Ja dat kunnen ze inderdaad zijn die twee kids van mij, vóóral bij een ander. Thuis halen ze hun ingehouden energie ruimschoots weer in. Mijn netjes opgeruimde woonkamer ziet er na vijf minuten uit alsof er een clusterbom in is ontploft en het aantal decibellen wat daarbij vrijkomt is ook niet van de lucht. De rust keert pas weer weder als één van de kleine stuiterballetjes in bed ligt. Toch geniet ik van het moeder zijn en mijn twee kinderen zijn mijn alles. Laatst zei iemand tegen mij dat ik tenminste wat van mijn leven heb gemaakt omdat ik twee kinderen had. Degene die dat zei, is pas 23 dus ik heb tegen haar gezegd dat ze nog alle tijd van de wereld had… Tegenwoordig ligt de gemiddelde leeftijd van vrouwen die hun eerste kind krijgen rond de 30 jaar en in 7 jaar kan er heel veel gebeuren.

Ik ben jong moeder geworden en ik heb er geen spijt van. Ik geniet er van en als ik 35 ben, heb ik mijn vrijheid een beetje terug. Nou ja, ik neem aan dat ik dan inmiddels weer kan uitslapen in het weekend, want alleen daar neem ik al genoegen mee… Terwijl mijn nu feestende leeftijdsgenoten dan met de gebroken nachten, luiers, flesjes, teletubbies en allerlei andere baby- en peuterdingen zitten.

Teletubbies… Ook zoiets… Ik vervloek inmiddels die hyperactieve uit de kluiten gewassen buitenaardse wezentjes (of wat het ook moge zijn…) Maar mijn kinderen zijn er gek op, helaas… Het zal ongetwijfeld heel pedagogisch verantwoord zijn maar ik raak inmiddels behoorlijk gefrustreerd door al dat geohoh!! en dat eeuwige Nog een keer!!! Neee, niet nog een keer!!! Dat is niet goed voor mama’s gemoedstoestand… Mijn zoontje is inmiddels 3 en vind het nog steeds leuk. Aangezien de jongste net 15 maanden is, zal het er wel op neer komen dat ik nog minstens 2 jaar met dat irritante bontgekleurde viertal zit opscheept… Ik vond de parodie van Bart de Graaf dan nog leuker, maar dat is uiteraard weer niet pedagogisch verantwoord…

Ach ja... Ik denk dat ik voorlopig maar even een genoegen neem met de teletubbies. Er zijn wel ergere dingen op de wereld en op tv. Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen zeggen ze wel eens. En dat zal ongetwijfeld ook wel kloppen. Ik geniet in ieder geval van het moeder zijn, ook al gaat dat ook niet altijd over

Geen opmerkingen:

Een reactie posten